Η κοκκινοσκουφίτσα



-Λύκε, λύκε είσαι εδώ;
Ο κακός λύκος θέλει να φάει την Κοκκινοσκουφίτσα.
Γιατί φοράει κόκκινα.
Γιατί προκαλεί.
Γιατί δεν άκουσε τις συμβουλές της μαμάς της.
Γιατί έχει το θάρρος να κάνει το απαγορευμένο.




-Περπατώ στο δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ
Και τότε το δάσος δεν έχει χρώμα.
Η καρδιά μου μένει ασυγκίνητη.
Η συμβατική ασφάλεια και η αποδοχή των πρέπει εμποδίζει τον εαυτό μου να νιώσει συγκινήσεις.
Εγώ όμως παθιάζομαι με ότι εγκυμονεί κίνδυνο.


-Λύκε, λύκε είσαι εδώ;
Σε περιμένω να έρθεις να με βρεις ξανά.
Ματωμένη από τις δαγκωνιές, γεμάτη σημάδια από το άγγιγμα σου, φορώντας μόνο μία κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά, με τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση, αφουγκράζομαι για να ακούσω τα βήματα σου..
Σε περιμένω καθισμένη στον κορμό ενός δέντρου, κρατώντας μια παλλόμενη καρδιά στα χέρια ,για να μετρώ με τους χτύπους της τις ώρες της απουσίας σου.
Σε περιμένω εδώ..



-Λύκε ,λύκε είσαι εδώ;
Σταματημένα τα ρολόγια της καρδιάς κρατάνε το χρόνο ακίνητο.
Ακούω από μακριά το ουρλιαχτό σου και ξέρω πως δεν θα έρθεις ξανά.
Απομένω μόνη να περιμένω τον ονειροκυνηγό , υφαίνοντας παραμύθια που θα σκοτώσει το πρώτο φως της αυγής.
Σε αποχαιρετάω κρεμώντας στο φεγγάρι την κόκκινη κορδέλα των μαλλιών μου